Izolacja termiczna to materiał lub kombinacja materiałów, które służą do zapewnienia oporu przepływu ciepła. Im bardziej budynek jest odporny na przepływ ciepła, tym niższe koszty ogrzewania i chłodzenia. Niedrogie modernizacje izolacji mogą radykalnie zmniejszyć straty ciepła i poprawić efektywność energetyczną budynku.

Dlaczego wymagana jest izolacja?

Aby zaizolować dom najbardziej odpowiednim materiałem, konieczne jest zrozumienie jak przepływa ciepło. Ciepło przepływa na trzy różne sposoby przewodzenie, konwekcja i promieniowanie. Przewodzenie występuje wtedy, gdy ciepło przenika przez materiały. Konwekcja to przenoszenie ciepła poprzez ruch płynu - jest to sposób, w jaki ciepło krąży w cieczach i gazach. Cieplejsze powietrze unosi się, a chłodniejsze opada. Promieniowanie to emisja lub przenoszenie energii w postaci fal, które przechodzą przez absorbujące ją materiały.

Niezależnie od mechanizmu przepływu ciepła, ciepło zawsze przepływa od cieplejszego do chłodniejszego, aż nie ma różnicy temperatur. Materiał izolacyjny spowalnia przewodzący przepływ ciepła i do pewnego stopnia konwekcyjny przepływ ciepła. Promieniowanie można ograniczyć za pomocą barier przed promieniowaniem i odblaskowych systemów izolacji. Ciepło przepływa bezpośrednio z grzejników, kominków, ogrzewania podłogowego itp. do pomieszczeń oraz z pomieszczeń ogrzewanych do sąsiednich nieogrzewanych przestrzeni, takich jak garaże, strychy, piwnice i na zewnątrz. Ponadto ciepło przepływa pośrednio przez sufity, ściany i podłogi. Ciepło może również przepływać z zewnątrz do wnętrza. Izolacja zapewnia skuteczną odporność na przepływ ciepła. Właściwa izolacja usunie przepływy ciepła, zmniejszy straty energii, obniży rachunki za energię i zapewni komfort.

Przewodność cieplna, wartości R, wartości U

Przewodność cieplna (LAMBDA) jest miarą szybkości przepływu ciepła przez określony rodzaj materiału, bez uwzględnienia grubości materiału. Im niższa przewodność cieplna materiału izolacyjnego, tym lepsze jego właściwości termiczne. Jest mierzony w watach na metr Kelvina (W / mK). Na przykład wełna i włókno, izolacja ma przewodność cieplną około 0,034 W / mK, podczas gdy izolowane panele około 0,008 W / mK.

Opór przepływu ciepła przez daną grubość materiału izolacyjnego jest mierzony jako wartość R. Im wyższa wartość R, tym lepsza izolacja cieplna. Wartość R zależy od rodzaju izolacji, jej grubości i gęstości. W przypadku wielowarstwowego systemu izolacji wszystkie wartości R każdej warstwy są dodawane w celu obliczenia wartości R całego systemu. Im więcej materiału izolacyjnego zainstalowano w budynku, tym wyższe wartości R i opór przepływu ciepła. Całkowitą izolację cieplną ściany szczelinowej oblicza się poprzez dodanie oporu cieplnego każdej oddzielnej warstwy.

Dlatego wartość R jest stosunkowo prostym sposobem porównania dwóch materiałów izolacyjnych, biorąc pod uwagę przewodność cieplną każdego materiału. Co więcej, pozwala dostrzec różnicę przy nakładaniu grubszych warstw tego samego materiału. Jednak wartości R uwzględniają tylko przewodzenie ciepła. Ilość izolacji lub wartość R potrzebna do skutecznego ocieplenia domu zależy od standardu istniejącej izolacji, rodzaju systemu ogrzewania i chłodzenia, części domu, która będzie ocieplona. Należy pamiętać o mostkach termicznych, aby zapobiec utracie ciepła na złączach. Ciepło łatwiej przepływa przez belki stropowe, słupki lub inne materiały budowlane, więc skuteczność izolacji zależy od miejsca jej zainstalowania.

Wartości U uwzględniają wszystkie trzy sposoby przepływu ciepła i mierzą straty ciepła przez określoną grubość danego materiału izolacyjnego. W przypadku wartości U reguła jest im niższa, tym lepiej. Najlepsze materiały izolacyjne mają wartość U bliską zeru. Zgodnie z przepisami budowlanymi następujące elementy powinny mieć maksimum: ściana - 0,3 W / m2k, dach - 0,15 W / m2k, okna 1,6 W / m2k. Nieizolowana ściana z litej cegły o grubości 225 mm będzie miała współczynnik U równy 2,70 W / m2K. Aby uzyskać lepszą wartość współczynnika U, istnieje możliwość zaizolowania ostatecznie lub wewnętrznie za pomocą 100 mm izolacji styropianowej, co powinno zapewnić zgodność współczynnika U z przepisami budowlanymi. W przypadku izolacji Rockwool o grubości 100 mm, ten sam rezultat można osiągnąć, izolując zarówno ściany wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Aby poprawić wartość współczynnika U ściany szczelinowej dla nowej konstrukcji, wystarczy 150 mm wełny i jest to najtańsze rozwiązanie. Maksymalna wartość współczynnika U, jaką można osiągnąć w modernizowanych ścianach szczelinowych zbudowanych przed 1975 r. lub w latach 1970–1995, wynosi 0,5 W / m2K, ponieważ istnieją ograniczenia związane z grubością pustki. Po 1995 r. wszystkie wnęki powinny mieć wartości U zgodne z przepisami budowlanymi.

RODZAJE IZOLACJI

1. Włókno szklane - jest doskonałym niepalnym materiałem izolacyjnym, o wartościach R w zakresie od R-2,9 do R-3,8 na cal. Jest to tania opcja izolacji, ale musi być instalowana z zachowaniem środków ostrożności. Wykonany jest z tkanego silikonu, proszku szklanego lub cząstek szkła. Jest tani, ale wymaga ostrożnej obsługi.
2. Wełna mineralna - ma wartości R w zakresie od R-2,8 do R-3,5 na cal. Mineralna wełna nie jest ognioodporna, ale jest skuteczna do izolacji termicznej. Jest przyjazna dla środowiska i najbardziej opłacalna. Jest dostępna w rolkach lub płytach.
3. Celuloza - jest ekologicznym materiałem izolacyjnym w postaci luźnej szpachlówki lub w formie natryskowej. Jest wysoce ognioodporna, niedroga i łatwa w obsłudze. Jednak wymaga umiejętności do instalacji. Ma wartości R w zakresie od R-3,1 do R-3,7 na cal.
4. Pianka poliuretanowa - jest to sztywna pianka izolacyjna o dużej wytrzymałości, dzięki czemu może być stosowana pod podłogą lub w strychach. Ma wartości R około R-6,3 na cal grubości. Jest ognioodporna i zapewnia izolację akustyczną, ale jest mniej przyjazna dla środowiska.
5. Polistyren - jest to wodoodporny polimer syntetyczny, stały lub piankowy, stosowany jako izolator akustyczny i termiczny. Ma gładką powierzchnię i idealnie nadaje się do izolacji ścian. Jest wysoce łatwopalny.

Która część domu powinna być zaizolowana termicznie aby osiągnąć optymalną efektywność energetyczną?

Izolacja poddasza

Aby dom był odporny na ciepło, niezbędna jest izolacja poddasza. Można to zrobić za pomocą luźnych lub panelowych materiałów izolacyjnych. System kanałów i rur wymaga izolacji, aby zapobiec stratom ciepła. Izolacja sufitu pozwala na bardziej równomierny rozkład temperatury w pomieszczeniu i ogranicza wyjątkowe straty ciepła. Na przykład sztywna piankowa izolacja pod krokwiami eliminuje mostki termiczne.

Izolacja dachu i poddasza

Straty ciepła przez dach stanowią 25%. Skuteczna izolacja strychu może obniżyć rachunki za energię nawet o 20%. Izolację poddasza umieszcza się pomiędzy legarami na strychu. Najpopularniejszymi materiałami stosowanymi do izolacji poddaszy są wełna szklana. Obecne przepisy narzucone przez Europejskie Centrum Energii nakładają wymóg co najmniej 270 mm izolacji poddasza. Zalecana głębokość izolacji poddasza to:

• 270mm dla wełny szklanej,
• 250mm dla wełny mineralnej,
• 220 mm dla celulozy

Izolacja strychu zwiększy efektywność energetyczną budynku.

Izolacja ścian szczelinowych

Wnęka to co najmniej 50-milimetrowa szczelina między wewnętrzną i zewnętrzną płytą muru lub bloczka, które są połączone metalowymi ściągami. Głównymi materiałami używanymi do izolacji ścian szczelinowych są wełna mineralna lub płyty styropianowe. Izolacja wnęki następuje poprzez wtryskiwanie materiału izolacyjnego przez wywiercone wcześniej otwory o średnicy 22-25 mm. Dostępnych jest wiele rodzajów materiałów, takich jak wata szklana, wełna mineralna lub pianka mocznikowo-formaldehydowa. Należy zapewnić odpowiednią wentylację.

Izolacja ścian litych

Izolacja ścian litych jest najdroższa w montażu i może przybierać formę izolacji ścian zewnętrznych, izolacji ścian wewnętrznych lub rozwiązania hybrydowego. Zewnętrzna izolacja ścian wymaga szalowania i wywinięcia krawędzi, nałożenia warstwy zbrojonej i siatki oraz warstwy wierzchniej. Może być nakładana, gdy temperatura przekracza 5 stopni. Izolacja ścian wewnętrznych wymaga laminowanej izolacyjnej płyty gipsowo-kartonowej, izolowanych kołków w celu zminimalizowania mostkowania zimna. Rozwiązanie hybrydowe to połączenie zewnętrznej i wewnętrznej izolacji ścian.

Izolacja kanałów

System izolacji kanałów powinien być odpowiednio izolowany, aby uniknąć strat energii związanych z jego eksploatacją. Wszystkie dokumenty, kanały wyciągowe lub dyfuzory powietrza powinny być izolowane.

Izolacja podłogi

Podłogi drewniane można przykryć panelami izolacyjnymi. Należy zapewnić odpowiednią wentylację. Szczeliny wokół listew przypodłogowych można zaizolować uszczelniaczami. Sztywną izolację można zainstalować na parterze z litego betonu. Nie ma potrzeby izolowania podłóg nad poziomem gruntu w garażach lub innych nieogrzewanych obszarach. W Anglii i Walii wartości współczynnika U dla podłogi powinny wynosić 0,25 W / m2K lub mniej. Aby to osiągnąć, należy zainstalować co najmniej 70 mm izolacji piankowej o wysokiej wydajności lub 150 mm wełny mineralnej, ale będzie się to różnić w zależności od rodzaju, kształtu i rozmiaru podłogi.

Izolacja fundamentów

Fundament może tracić dużo ciepła, a nieizolowane fundamenty powodują kondensację.

Izolacja płyt i piwnic

Płyty betonowe mogą być źródłem strat ciepła w domu. Instalacja izolacji płyty podczas budowy jest prosta. Płyta piankowa jest stosowana bezpośrednio na zewnątrz płyty i stopy przed zasypaniem lub pod płytą i wzdłuż ściany trzonowej fundamentu.

NAJCZĘSTSZE BŁĘDY W INSTALACJI PANELI POLISTYRENOWYCH

Skuteczna izolacja budynku zapewnia właścicielowi domu niższe koszty energii. Ważna jest jakość izolacji termicznej co wpływa na efektywność energetyczna domu. Jakie są najczęstsze błędy popełniane podczas instalacji paneli polistyrenowych?

1. Źle przygotowana powierzchnia

• niedokładna ocena geometrii ścian (gładkość podłoża)
• niedokładna ocena podłoża
• brak podkładu

Podłoże powinno być stabilne, równe i suche. Kurz, olej, wycieki, zanieczyszczenie biologiczne lub chemiczne zmniejsza przyczepność płyt styropianowych. Drobne nierówności (do 2cm) i ubytki należy wyrównać zaprawą wyrównującą. Znaczne luki można wyeliminować, zmieniając grubość styropianu.

2. Nieprawidłowe nałożenie kleju

Nakładanie kleju powinno odbywać się tylko w łatach i granicach, a nie na całej powierzchni. Konsekwencją niewłaściwego nałożenia kleju będzie wygięcie się panelu styropianowego, poluzowanie paneli lub widoczne połączenia między panelami. Klej nakłada się na panel:

• W listwach na krawędziach o szerokości 46cm. Na pozostałej powierzchni w 3 do 8 w plastrach. Całkowita powierzchnia kleju powinna pokrywać 40% białej płyty lub 60% szarej płyty.
• W przypadku bardzo wyrównanych tynków, klej można nakładać pacą grzebieniową na całą powierzchnię płyty.
• Plastry kleju należy układać symetrycznie i powinny mieć taką samą objętość.
• Zaprawę klejącą nakłada się wyłącznie na powierzchnię płyty styropianowej, nigdy na podłoże.

3. Niewłaściwy dobór zaprawy klejącej

Zaprawa klejowa musi być odpowiednio dobrana, aby uniknąć łuszczenia się całego systemu ocieplenia pod wpływem ciężaru kolejnych warstw systemu.

4. Płyty styropianowe układamy w układzie „schodkowym” - w jednym rzędzie układamy arkusze poziomo, w kolejnym układamy pionowo. Arkusze powinny być odpowiednio wyrównane z krawędziami płyt wyrównanymi względem siebie. W związku z tym montaż należy rozpocząć poziomo od dolnego narożnika ściany, używając pełnego arkusza, tak aby w kolejnym rzędzie układać pionowo, co da większą wytrzymałość całemu systemowi. W następnym rzędzie każdy arkusz należy przesunąć o połowę długości poprzedniego. Wszystkie arkusze powinny być odpowiednio wypoziomowane i wyrównane. Między arkuszami nie powinno być żadnych przerw. Aby wyciąć mniejszy kawałek niż pełny arkusz, można użyć piły.
5. Należy wypełnić szczeliny między styropianowym tynkiem klejącym. Pozostawienie niewypełnionych szczelin spowoduje powstanie mostków termicznych. Do wypełnienia szczelin o szerokości do 4 mm użyj systemowej pianki PU.
6. Niewłaściwe wiercenie i montaż kołkó Zbyt głębokie wiercenie w arkuszach izolacyjnych może spowodować mostki termiczne i zniszczenie całego systemu. Zbyt płytkie wiertło spowoduje wybrzuszenie, które będzie widoczne na elewacji.
7. Brak listwy startowej i nałożenie siatki na arkusze styropianu sprawia, że ​​system jest bardziej podatny na niekorzystne warunki atmosferyczne i gryzonie.
8. Brak szlifowania warstwy podłoża spowoduje nierówności na elewacji i może prowadzić do łuszczenia się lub wypadania arkuszy.
9. Niewłaściwe docinanie na otwory drzwiowe i okienne oraz brak siatki w tym obszarze. Otwór okna powinien znajdować się na środku arkusza.
10. Należy unikać prac w warunkach poniżej 5 ° C, powyżej 25 ° C. Efektem montażu w takich warunkach atmosferycznych będzie zbyt szybkie wysychanie kleju pomiędzy podłożem a płytą, co doprowadzi do słabych połączeń.
11. Niezastosowanie osłony przeciwsłonecznej w przypadku płyt ze styropianu grafitowego spowoduje poluzowanie się arkuszy i spadające arkusze.